Istorija Margite

Margita (rum. Mărghita, mađ. Nagymargita) je naselje u Srbiji u opštini Plandište u Južnobanatskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 924 stanovnika.

Godine 1597. godine pominje se prvi put Margita. U 17-tom veku Szent Margita. U 19-tom veku – Nagy Margita. A od 1919. godine Margita.

Godine 1597. pominje se kao posed Gašpara Tota. Verovatno je, da je naselje prozvano po crkvenom patronu. Stanovnici naselja bili su Srbi.-1713. godine imalo je 22 doma.

Godine 1724. godine odselilo se mnogo stanovnika, na čija su se mesta, verovatno odmah posle 1740. godine naselili Rumuni, čija prezimena – Ardeljan, Caran, Šipecan, Gatajanc jasno odaju odakle su ovamo došli. Podignuta je crkva brvnara 1742. godine a 1810.sazidana je srpska crkva. 1835.god na Duhove, završeno je zidanje sadašnje crkve, koja je osvećena 1836.dodine.

Od 1716. do 1830. godine prolazila je pošta iz Temišvara kraj Dente, Margitice i Alibunara za Pančevo..

Godine 1854. popisano je 1922 stanovnika.

4.maja 1889. godine otvorena je železnička stanica na novo sagrađenoj pruzi Veliki Bečkerek- Margita, a 1.jula 1891. godine otvoren je saobraćaj i na novoj pruzi za Vršac. Na dan 31.januara 1821. godine popisano je 1807 stanovnika, od kojih je bilo: Srba 707, Slovaka 1, Rumuna 937, Nemaca 24, Mađara 69, i ostalih 35.

Prilikom radova na prokopavanju moravičkog kanala, iskopan je jedan mamutov kostur, od kojuh se više kostiju čuva u vršačkom muzeju.

U naselju Margita živi 808 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 41,8 godina (40,8 kod muškaraca i 42,7 kod žena). U naselju ima 368 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,85.

Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.